چهار زنی که چهره فیزیک را تغییر دادند

دنیای فیزیک با تلاش فیزیکدانان زیادی دستخوش تغییرات شد که در این زمینه فیزیکدانان زن نقش مهمی در تحول آن ایفا کردند.

1-هرتا ایرتون، فیزیکدان و ریاضیدان بریتانیایی

این فیزیکدان در سال 54 و در پورتسی، همشر به دنیا آمد و در سال 1923 درگذشت.
 
او اولین زنی بود که نامزد عضویت در انجمن رویال بریتانیا شد، این در حالی است که هیچ زنی نمی‌توانست در این انجمن انتخاب شود.
 
هرتا ایرتون در دانشکده گرتون، دانشگاه کمبریج مشغول به تحصیل در رشته ریاضیات شد.
 
وی در کلاس‌های فیزیک دانشکده فنی فینزبری به استادی پروفسور ویلیام ایرتون» شرکت و بعدها با او ازدواج کرد.
 
هرتا در انجام آزمایش‌های فیزیکی و الکتریسیته به پروفسور کمک می‌کرد و در زمینه قوس الکتریکی (حالتی از تخلیه الکتریکی در هوا یا سایر محیط‌هایی معمولاً نارسانا) تخصص پیدا کرد.
 
او چندین مقاله از تحقیقات خود منتشر کرد و در سال 99 به عنوان اولین عضو زن در موسسه مهندسان انتخاب و در سال 1902 نیز اولین زن نامزد عضویت در انجمن رویال لندن شد.

2-ویرا روبین، منجم آمریکایی

ویرا روبین در سال 1928 در شهر فیلادلفیا در پنسیلوانیا به دنیا آمد و در سال 2016 درگذشت.
 
او در دانشکده واسار و دانشگاه کورنل  تحصیلات خود را به پایان رساند و از اخترشناسان پیشتاز در آمریکا و مدافع ن دانشمند بود.
 
او بر روی تایید وجود نوعی ماده نامرئی به نام ماده تاریک کار می‌کرد. همچنین در سال 1974 او برای تهیه شواهدی که ستاره‌ها در لبه کهکشان سریع‌تر از حد انتظار حرکت می‌کنند، کمک کرد.
 
علاوه بر این او دومین ستاره‌شناس زنی بود که به عضویت آکادمی ملی علوم آمریکا درآمد.
 
3- ابیولا جیانوتی، فیزیکدان ایتالیایی ذرات اتمی

این فیزیکدان ایتالیایی متولد سال 1960 در رم است و در دانشگاه میلان در رشته فیزیک ذرات تجربی تحصیل کرد.
 
او شانزدهمین شخصی است که سرن، سازمان فیزیک اروپا را هدایت می‌کند. سرن بزرگترین آزمایش فیزیک ذرات در جهان است که تحقیقاتی را برای بهبود درک از جهان انجام می‌دهد.
 
ابیولا جیانوتی در سال 1994 به سرن پیوست، سازمانی که 10 هزار دانشمند از 100 کشور جهان در آنجا کار می‌کنند.
 
4-جاسلین بن برنل، اخترفیزیکدان بریتانیایی

وی در سال  ۱۹۴۳ در لرگان، ایرلند شمالی به دنیا آمد و در دانشگاه‌های یورک، گلاسکو و کمبریج تحصیل کرد.
 
او تپ‌اخترها (پالسار)، نوعی ستاره نوترونی که اشعه ای باریک ساطع می‌کند، کشف کرد.
 
کشف مشترک او با سرپرستش آنتونی هوییش» در سال ۱۹۶۷ یکی از مهم ترین دستاوردهای نجومی قرن بیستم به حساب می‌آید. هوییش بعدها به خاطر نقش تعیین‌کننده در کشف پالس‌ها جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۷۴ را دریافت کرد اما خانم برنل مشمول این جایزه نشد.

فیلیپ وارن اندرسون - «اعجوبه‌ای در فیزیک معاصر»

فناوری نانو به افراد متبلا به آلرژی غذایی کمک می‌کند

تولید ولتاژ بیشتر از لاستیک سیلیکونی خم شده!